Great Ocean Road, en het verdere leven de afgelopen tijd.

Hallo iedereen,

hier eindelijk dan weer een verslag waar je wat mee kan :). Het is nu 3 februari maar zal proberen nog de kerst en oud op nieuw erin te verwerken......

Heel bizar om mee te maken, kerst en oud en nieuw in je korte broek en slippers by the way. Eerlijk gezegd voelde het ook helemaal niet als kerst. Maar goed, we hebben een hele mooie tijd gehad. Onze baas Tony had ons uitgenodigd om te komen lunchen met 1e kerstdag. Waar we natuurlijk geen nee tegen zeiden. Ook hadden we 's Middags een BBQ langs de Yarra River gepland met vrienden hier. Om twaalf uur arriveren we bij de familie Morse. Wij waren natuurlijk op tijd en de rest uiteraard niet dus waren we de eerste. Wij zagen een zwembad in de tuin met twee prachtige strandbedjes onder een palmboom. Ok, dan gaan we daar maar even liggen. Een van de dochters, 16 jaar oud, had een nieuwe camera gekregen en die ging ze op Joey en mij uittesten dus.... Wij beetje praten met hun, ook de andere dochter, 21 jaar, was gearriveerd. Beetje over Nederland, waar ze alles van wilde weten, en natuurlijk alles over Amsterdam, dat is wel het meest populair bij iedereen :). Toen de rest van de familie arriveerde stelde we ons natuurlijk netjes voor en konden meteen aan tafel. Oma was nog niet daar, maar Tony verzekerde ons ervan dat als ze aan zou komen, niks zou zeggen voor ze een biertje had. En ja hoor, oma wandeld de tuin in, rechtstreeks naar de bak met ijs waar het bier in ligt. Trekt er een open en maakt 'm meteen burgemister! G'day everybody!!! haha, echt heel grappig. Nou, Tony vertelde over een Lunch, maar wat er toen uit de keuken kwam, was gewoon een compleet viergangen diner! Beenham, Vis, Garnalen, Mosselen, verschillende salades, brood, gepofte aardappelen enz. Lust je een Margarita? Tuurlijk lust ik dat, wat een sterke troep zeg. Toen we om 3 uur de Morses verlieten had ik hem eigenlijk al goed hangen. Joey was nuchter gebleven om ons naar de stad te rijden. We moesten namelijk nog alle etenswaren en drank naar de rivier rijden voor de rest. We waren wel wat laat maar dat mocht de pret niet drukken. Lekker zitten bbq-en daar met geweldige mensen om ons heen, gelukkig was Satya ook aanwezig! Maar het eten wat Joey en ik gekocht hadden namen we maar weer mee naar huis want echt honger hadden we niet meer. Dus dan maar verder met de wijn. Tegen de tijd dat het donker begon te worden zijn we naar het Hostel terug gereden ( een meisje is altijd nuchter) en de rest nam de tram. Daar verder zitten ouwehoeren en drinken uiteraard en toen weer naar de FluidOz bar op de hoek! Dus daar weer mijn fantastisch dansmoves weer eens getoond :). Hoe laat het is geworden weet ik niet maar het was een geslaagde dag! Tweede kerstdag word hier niet echt gevierd en Joey en ik moesten weer vroeg slapen, rond 4 uur s'middags omdat we weer moesten werken. Maar die dag is er wel megasales overal dus toen een paar setjes nieuwe kleding gekocht, echt heel goedkoop door die sales!!! Werken en op naar Oud en Nieuw!! Ook die nacht sliepen we uiteraard in het Hostel. We hadden gepland staan om eerst gezellig met zijn allen te eten, dan naar het park te gaan en daar het vuurwerk te kijken. Op het nieuws al heel de week dat de politie streng gaat controlleren op drankgebruik op straat dus iedereen cola flessen vol met wijn, op naar het park! We waren met zo'n 15 mensen en hebben gewoon wat zitten chillen in het park tot het twaalf uur was. Het voelde totaal niet als een jaarwisseling. Het vuurwerk zuigt ook echt :). Maar goed, het zijn ook alleen maar van te voren opgezette shows, niemand heeft eigen vuurwerk. Later die nacht zijn we, hoe kan het ook anders, weer naar de FluidOz bar gegaan. Daar de rest van de mensen die we kennen een gelukkig nieuwjaar gewenst, trouwens ook mensen die we niet kennen ;). Vreemd dat de sluitingstijden van de kroegen hier niet gewijzigd worden voor oud en nieuw, dus sloot alles zo rond 3 a 4 uur 's morgens. Buiten nog wat verder gedronken dan maar en weer naar bed! Heel bizar dat ik hier vaak maar 3 of 4 uur slaap nodig heb en al weer wakker ben en nergens last van heb heel de dag! Ook nieuwjaarsdag dus, kom ik om half negen in de keuken, niemand! Normaal staat echt heel de keuken vol op dat tijdstip! Ga ik maar een uurtje wandelen en een koffie halen ergens. Kom ik na een uur terug, net voordat het ontbijt sluit in het hostel, nog steeds helemaal niemand haha. Ook nieuwjaarsdag moesten we weer vroeg slapen dus zijn we redelijk vroeg weer naar huis gegaan. Die week daarna kregen we het idee om eens een weekend weg te gaan en niet alleen maar te drinken heel het weekend, wat gaat dat vervelen zeg ;). Met Satya en Martin over gehad en een datum geprikt, dus hadden we echt iets om naar uit te kijken!!! Voor de rest zijn we nu natuurlijk heel druk met werken en slapen dus dat is een uitstapje dat welkom is!

GREAT OCEAN ROAD

Zoals een echte Australier haalde we onze afgesproken tijd op vrijdag natuurlijk niet. We zouden om 4 uur half vijf aanrijden. Ja, dat werd dus 7 uur uiteindelijk. Voordag we dan de stad uitzijn was het alweer 8. No Worries, we komen er wel. Wij dus de snelweg richting The Great Ocean Road, die start in Geelong. Buiten Melbourne is de zonsondergang nog mooier als in de stad, obvious! Tegen tienen arriveerde we in  Geelong, en zijn ook direct het eerste punt gestopt waar we de oceaan konde spotten, omdat de zon ook nog onderging, in een woord, GENIAAL. Wij hadden natuurlijk onze trip heel strak gepland en al een camping geresserveerd, niet dus. Dat moesten we nu ook nog even gaan regelen. Dat bleek moeilijker dan gedacht. Hoe later het werd begonnen we de moed op te geven en besloten we ergens in de buitenlucht te gaan slapen. Ergens de auto geparkeerd op een bedrijventerrein en een weiland ingelopen. Daar waren precies wat mooie bomen en struiken waar we tussen konden slapen. Geen luchtbed bij, alleen maar een slaapzak dus dat werd behelpen. Alles bij elkaar toch nog zo'n 5, 6 uur geslapen, dus dat is goed. 's Morgens werd ik wakker tegelijk met Joey en zag ik dat Martin tegen de kou een enkele onderbroeken over zijn hoofd had getrokken, wat een prachtig plaatje was dat zeg. Joey en ik gingen haast stuk van het lachen. Toen we alle vier wakker waren zijn we terug gereden en zagen we langs een meer een bbq staan, prima. We hadden vlees bij, dus konden we een mooi engels ontbijtje in elkaar klappen! Dat is echt prachtig aan Australie, dat je overal bbq's hebt die iedereen kan gebruiken. En ze zijn ook altijd schoon en netjes onderhouden. Daarna lekker even verderop op het strand zitten bijkomen, ja waarvan eigenlijk :). Toen zijn we echt begonnen aan de Great Ocean Road, eerst naar Torquay, daar een ochtendbad genomen op een verlaten baai met strand, wat heerlijk koud was het water daar zeg haha. Toen onze weg vervolgd naar Anglesea, waar een prachtig strand was volgens mijn Lonely Planet, en dat bleek te kloppen. Daar lekker rondgehangen met wat honden die daar aan het spelen waren, we kwamen er ook niet meer vanaf maar goed. Toen we verder reden naar Apollo Bay zijn we ondertussen nog gestopt om een aborigonal walk te doen langs het strand en door de rimboe daar. Wat oude vervallen aborigonal huisjes gezien en veel informatie langs dat pad. Bijvoorbeeld dat ze vroeger heel het bos plat brandde om zich makkelijker te kunnen verplaatsen en de dieren zo naar zich toe lokte. Overal staan trouwens bordjes langs het pad, je kent ze wel, de gele australische bordjes, maar dan met een slang erop, zo van, pas op! Maakt het toch allemaal wel iets spannender haha. Geen gezien trouwens. In Apollo Bay aangekomen gingen we naar een Koala parkje. Daar was een zandpad met bomen waar Koala's in zaten. Helaas sliepen ze nu allemaal maar wel grappig om te zien. Toen ik later weer verder reed kon ik mijn ogen bijna niet meer open houden. Elke bocht (en dat zijn er echt heel, heel, heel erg veel op de Great Ocean Road) had ik er moeite mee. Dus zette ik de auto maar aan de kant en vroeg of Martin wilde rijden. Satya heeft geen rijbewijs en Joey sliep die was ook goed moe. Martin had in die acht maanden dat hij hier is dus nog nooit gereden...... Ok, komt goed zeg ik. Maar dat gezegd hebbende reden we verder, eerst heel voorzichtig. Ik zou wel iets meer naar rechts gaan, je rijd dadelijk alle bomen uit de berm haha. Daarna nog voorzichtiger. Een hele file achter ons over die weg haha. Maar ik durfde gewoon niet te slapen als hij reed. Toen we onderweg een winkelcentrumpje tegen kwamen gingen de jongens boodschappen doen en ben ik op de achterbank maar gaan slapen. Toen kregen we het idee om vooraf voor die nacht vast een slaapplek te regelen, geniale gedachte, jongens. Wij dus naar een info centre en zij ging zelfs voor ons de hostels en motels afbellen in Port Campbell, waar we verwachtte te zijn met de avond. Dat is ook vlakbij de Twelve Apostles, dat wilde we graag zien! Een motel geboekt, konden we weer zonder zorgen verder, we moesten wel daar om zes uur zijn anders ging de receptie dicht, lame! Satya had in mijn Lonely planet een vuurtoren gezien waar hij graag heen wilde, dus daar reed Martin heen. Weer een mooi stuk natuur doorgelopen totdat we er waren. Uiteindelijk kon je de vuurtoren zien op zo'n 500 meter afstand hahaha. Je zag net een puntje boven de bomen uitkomen, tsjonge jonge. Martin zegt toen, wil er iemand anders rijden, anders komen we dus nooit op tijd aan bij het motel. Ok, ik was weer fit en voelde me prima dus ik zou het wel even doen. Dat stuk tot Port Campbell is vooral door de regenwouden heen en nog bochtiger als de rest langs de oceaan. We hadden 90 minuten voor 80 kilometer dus.... Maar ik heb veilig doorgereden zal ik maar zeggen. Nooit was ik zo geconcentreerd op de weg. Smalle weg waar je op sommige stukken 20 mag en kan, en sommige waar je 100 mag maar eigenlijk gekkenwerk is, je ziet bijna niemand aankomen door die heuvels en bochten. We hadden nog 15 minuten na 75 minuten (wat een rekenwerk) en nog 23 km te gaan ( 23 k's zoals ze hier zeggen) Maar toen kwam er alleen nog maar rechte wegen richting Port Campbell zag je in de verte. Dus 100 km per uur vlogen we voorbij de Twelve Apostles, haha. Die zien we straks of morgen wel! De straat opgezocht op een van de smartphones van de jongens en reden er in twee keer heen, stond eerst natuurlijk weer voor het verkeerde motel. Toen we arriveerde bij het goede motel was het 18:01. Zit die gast daar heel relaxed buiten op zijn stoeltje te wachten op ons. Hey boys, how are you doing? Goed dus, wij vertellen, hij lachen, ik zit hier over een uur ook nog wel hoor. Maar lusten jullie een koud pilsje. NOU, dat gaat er wel in denk ik. Die was wel heel lekker hoor. Beetje met die gast lullen over van alles en nog wat. Een uur later pas liet hij de kamers zien, prachtig huisje met alles erop en eraan. 5 kamers met in totaal 12 bedden ofzo. Wij hadden eten bij dus vroegen of we zijn bbq mochten gebruiken, tuurlijk, ga je gang. Dan maak ik ook een vis klaar die kunnen we dan ook nog even opmaken. Prima, de toast en kaas en wijn kwam voor de dag. De vis werd recht voor onze neus klaargemaakt op het gras.

Dit was beter als de dag ervoor. Zijn vrouw arriveerde ook en later ook een vriend van ze. Heel de avond prachtige gesprekken gehad met die mensen. Het mooie is ook dat ze hier zo open zijn dat ze je alles zouden vertellen wat je maar wil weten, behalve hun pincode denk ik :). Die nacht sliepen we als prinsen in onze zachte bedjes. 's Morgens lekker uitgerust weer opgestaan, lekker douchen, rustig ontbijten en weer terug naar de Twelve Apostles, maar nu om er ook daadwerkelijk naar te kijken. Het zijn er eigenlijk maar 11, maar omdat ze ze eerst de apostels noemde, en die zijn altijd met 12, noemen ze ze nu de Twelve Apostles, makes sence yeah! Toch is het best een mooi gezicht, die rotsen daar in het water, zo'n 30 meter hoog. Binnen enkele jaren zullen het er nog minder zijn omdat ze uiteindelijk allemaal om zullen klappen. We wilde graag nog naar een park met een waterval, dus hadden gevraagd aan die gast van het Motel waar we dan het beste heen konden. Volgens hem naar de Triplet Falls in Beech Forrest, dus daar zijn we heen gereden, was ook mooi op de route. Daar aangekomen, na weer een geweldige rit by the way! Eerst een drie kwartier lopen door de rimboe om bij de watervallen aan te komen. Maar het was zeer zeker de moeite waard om te doen!! Op het eerste uitkijk punt zag je nog niet zoveel, maar Satya was al op weg naar beneden de klif af aan het klimmen. Joey vloog er achteraan en Martin en ik keken elkaar aan zo van, ja dan wij ook maar! Uiteindelijk zonder kleerscheuren beneden gekomen best wel vet eigenlijk. Onder aan de waterval staan waar je geen waterval ziet. Alleen wat stromend water en rotsen en palmbomen. Omhoog kijkend, oh, daar is het te doen. Ik denk dat we toen een uur geklommen hebben om boven te komen. Zonder schoenen, want we moesten diverse keren door het water om ergens te komen. Over boomstammen die omgewaaid waren vervolgde we onze weg richting de waterval. Satya was wat vlugger dan ons en hoorde we in de verte al schreeuwend onder waterval staan. Wij natuurlijk nog enthousiaster en kwamen 10 minuten later ook daar aan. Hoe hoger we kwamen, hoe moeilijker de klim werd, maar we hebben het gehaald! Wat een overwinningsgevoel krijg je dan zeg! We hebben ook met zijn vieren daar als een stel beesten staan schreeuwen, heb ik trouwens ook nog gefilmd maar krijg die nog niet geupload helaas. Dan zie je een beetje hoe we ons op dat moment voelde. Na daar een tijdje gechilled te hebben moesten we weer naar beneden om onze schoenen te halen. Die weg was wel wat lastiger nog dan omhoog. Maar met verstand kom je een heel eind en gewoon veilig zijn we beneden aangekomen. Daarna moesten we wel ongeveer weer terug naar de stad omdat we de volgende dag, oftewel 2 uur 's nachts weer moesten werken. Helaas nog steeds geen Kangoeroe gezien hier, alleen de borden haha. Nog een maand werken bij deze baas en dat gaat ik de wildernis in, yeah!!! kijk ik heel erg naar uit!!! Dan ga je echt terug in de tijd zoals ik hier mensen hoor vertellen.

Het Werk

We moeten dan wel vroeg in de nacht opstaan en beginnen, maar opzich is het nog niet eens zo'n verkeerde baan. We laden 's morgens onze taarten en  slices (soort tompoezen), sushi en bende in ons bussie en klappen dan naar de klanten toe. Ik kan vooral 's nachts goed doorrijden in de stad omdat er dan niemand op de weg is. Alleen wat dronkaards, hoeren, schoonmaakploegen en tegen een uurtje of zes begint het kantoorwerk ook op gang te komen dus word het steeds drukker. Elke dag de zon op zien komen boven de stad blijft geniaal trouwens. Je hebt hier echt mooie views vanaf bepaalde kanten van de stad. Plekken waar we nu komen zou je als tourist nooit komen dus we kennen de stad nu eigenlijk best wel goed. Ook moet ik regelmatig spullen leveren op de 36e verdieping in een kantorencomplex waar we sleutels van hebben en dan moet ik toch even uit de ramen kijken naar het uitzicht over de stad 's morgens, prachtig! Ook doe ik de St Kilda Pier, dan moet je helemaal de pier oprijden de zee in en daar zit een restaurantje. Meestal eet ik daar in de buurt op het strand mijn zelf gesmeerde sandwich, wat een leven! Ik moet eerlijk bekennen dat als we een drukke week hebben waar we minimaal 11 uur op een dag aan het werk zijn het wel heel vermoeiend kan zijn maar toch geniet ik er wel van. Ook weer hoe meer uren, hoe meer dollars. Omdat we nu een eigen appartementje hebben en in het weekend in het hostel sliepen hadden we dubbele kosten. Dus nu proberen we gratis te slapen in hostels door bij mensen te blijven slapen of we slapen af en toe gewoon een nacht in de auto, ook mooi. Ook zitten we steeds vaker 's avonds in het park wat te chillen, paar flessen wijn mee. Gezellige mensen om je heen, je ontmoet daar trouwens ook weer altijd mensen. Een avond zaten we een keer aan zo'n picknick tafel onder een gigantische boom, boven je hoorde je wat possums schreeuwen en knagen, fair enough. Wij gewoon buurten enzo, zie ik een enkele vogels vanuit mijn ooghoek die boom in vliegen. Ok, grote vogels dacht ik nog. Maar een minuut later keek ik eens goed, dat zijn helemaal geen vogels, fucking vleermuizen van een goede meter spanwijdte!!! Wtf, en niet een of zo maar elke 5 seconde vloog er wel een in of uit de boom. Dan ga je er op letten, en zie je ze echt laag over komen zweven voordat ze van onder de boom op een tak landen. Ze vechten trouwens ook met de possums. Dus een hels kabaal boven je. We bleven gewoon zitten, maar ik zat wel continue zo van, wow, kikt 'm gaon. Toen vertelde een meisje dat ze ook doordat ze in de boom vechten ze de spinnen uit de boom slaan. Toen was ik klaar en zijn we 50 verderop in het gras gaan zitten haha.En daar onze avond en nacht rustig vervolgd. Prachtig hoeveel mensen er hier zitten, bbg-en, muziekje erbij, geweldig. 

Nu dus nog een goeie maand werken bij Fresh by Noon (wij zijn meestal Fucked up bij Noon :) maar goed) en dan gaan we de wildernis in richting Perth, de westkust van australie, om daar werk te vinden omdat ik nog 88 dagen boerderij werk moet doen, of mijnwerk in regionale gebieden als je je tweede jaarvisa wil. En ik heb besloten dat ik dat ga doen dan heb ik altijd nog de keuze. Maar ik moet die dagen volbracht hebben voor mijn 31e, anders ben ik te laat, dus heb ik na Melbourne maar 1 doel, mijn 2e jaarvisa regelen!!! Als dat binnen is, kan ik weer volle bak niks doen haha. Maar je kunt dus ook weer geniaal werk doen in de outback enzo dus dat lijkt me ook al een ervaring op zich. Wat het gaat worden weet ik nog niet maar heb me al een beetje in verdiept en zitten wel geweldig stoere banen bij hoor. Als een soort cowboy op een ranch werken ofzo lijkt me wel vet. Maar daar later meer over. Nu geniet ik gewoon nog van de tijd in Melbourne met Joey en de mensen die we hier hebben leren kennen en nog gaan ontmoeten. Over een enkele week gaan we trouwens weer een weekend weg, maar dan de andere kant op naar wat nationale parken, om weer wat meer te zien en beleven, ook daar later meer over. Tot zover, ik zou zeggen, geniet allemaal heel erg van de CARNAVAL, Alaaf vanuit Ozzy,

Peace, Rock on!!